Środki przymusu bezpośredniego w ochronie osób i mienia

W pracy kwalifikowanego pracownika ochrony niezwykle istotne jest przestrzeganie zasad użycia środków przymusu bezpośredniego. W jakich sytuacjach można je stosować i co wchodzi w ich zakres? Sprawdź, jakie obowiązki i uprawnienia ma pracownik ochrony fizycznej w zakresie ochrony osób i mienia.

Środki przymusu bezpośredniego w ochronie osób i mienia

Pracownik ochrony fizycznej ma prawo do użycia środków przymusu bezpośredniego, ale wyłącznie w ściśle określonych przypadkach przewidzianych w ustawie. W praktyce oznacza to, że wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego, takich jak siła fizyczna, chemiczne środki obezwładniające, paralizatory czy wodne środki obezwładniające, możliwe jest tylko przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia – czyli kwalifikowanych pracowników ochrony.

W świetle przepisów ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, środki te mogą być stosowane m.in. na terenie obiektu objętego ochroną fizyczną, w sytuacjach zagrożenia życia, zdrowia lub mienia, a także w celu odpierania bezprawnego zamachu.

Co wchodzi w zakres środków przymusu bezpośredniego i kiedy można ich użyć?

W ramach środków przymusu bezpośredniego wyróżnia się m.in.:

• siłę fizyczną – stosowaną w celu obezwładnienia osoby,
• pałki służbowe i kajdanki,
• chemiczne i wodne środki obezwładniające,
• pociski niepenetracyjne,
• przedmioty przeznaczone do obrony,
• paralizatory,
• środki pirotechniczne ogłuszające i oślepiające,
• konie i psy służbowe.

Użycie środków przymusu bezpośredniego musi być poprzedzone analizą sytuacji oraz oceną zagrożenia. Możliwość zastosowania konkretnych metod powinna być proporcjonalna do zagrożenia życia, zdrowia pracownika ochrony lub wolności pracownika ochrony oraz innych osób znajdujących się w zagrożeniu.

W jakich sytuacjach można użyć środków przymusu bezpośredniego?

Kwalifikowany pracownik ochrony może użyć środków przymusu bezpośredniego w ściśle określonych przypadkach, takich jak:

• odpieranie bezpośredniego ataku,
• zapobieganie bezpośredniemu zagrożeniu życia,
• kontrola osób znajdujących się na terenie obiektu,
• zabezpieczenie przed kradzieżą lub atakiem na osoby lub mienie.

W wyjątkowych przypadkach – przy bezpośrednim zagrożeniu życia – dopuszczalne jest użycie broni palnej. Użyciu broni palnej zawsze musi towarzyszyć odpowiednie szkolenie, znajomość przepisów prawa oraz umiejętność podejmowania decyzji w warunkach stresu.

Kiedy pracownik ochrony decyduje o użyciu środków przymusu bezpośredniego?

Decyzję o użyciu środków przymusu bezpośredniego podejmuje pracownik ochrony na podstawie własnej oceny zaistniałej sytuacji. W praktyce oznacza to, że najpierw powinien wezwać osobę do zachowania zgodnego z prawem, a dopiero później – w razie braku reakcji – ma prawo zastosować środki służące obezwładnieniu.

W sytuacjach nagłych, jak bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia osoby trzeciej, środki przymusu mogą być zastosowane natychmiast, bez uprzedniego ostrzeżenia. Przykładem może być użycie paralizatora lub pałki służbowej w celu szybkiego unieruchomienia napastnika.

Podsumowanie

W zakresie ochrony osób i mienia, odpowiedzialność za właściwe wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego spoczywa na pracownikach ochrony fizycznej, posiadających odpowiednie uprawnienia. Każde użycie – czy to siły fizycznej, czy broni palnej – musi być uzasadnione realnym zagrożeniem.

W Seris Konsalnet nasi pracownicy przeszli odpowiednie szkolenia i posiadają wiedzę oraz umiejętności niezbędne do działania w najtrudniejszych warunkach. Jeśli interesuje Cię profesjonalna ochrona – zapraszamy do kontaktu.